Ο Τσέχωφ με τα ελάχιστα θεατρικά έργα του επηρέασε όσο λίγοι τη νεότερη δραματουργία· και ιδιαίτερα με την τετραλογία των πολύπραχτων δραμάτων που έγραψε στα τελευταία χρόνια της ζωής του: Τον Γλάρο, τον Θείο Βάνια, τις Τρεις Αδελφές και τον Βυσσινόκηπο. Το θέατρο του Τσέχωφ ονομάστηκε θέατρο φανταστικού ρεαλισμού, θέατρο ψυχολογικών λεπτομερειών και αναδιάπλασης της πραγματικότητας. Καμιά τεχνική του παραδοσιακού θεάτρου δεν μπορεί να αποδώσει τις λεπτές ψυχολογικές αποχρώσεις των χαρακτήρων του τσεχωφικού θεάτρου. Η μετουσίωση του ηθοποιού στον τσεχωφικό χαρακτήρα πραγματοποιείται με πολύ άσκηση, με βάση την αυτοσυγκέντρωση, τη διαίσθηση και τη φαντασία, που μαζί με τη γνώση οδηγούν σε μια πλήρη συναισθηματική και οργανική ταύτιση.